ปัญหาของวัยรุ่นในปัจจุบัน
เริ่มต้นตั้งแต่การแต่งตัวที่เปิดเผยมากเกินไป หลายคนอ้างเป็นเรื่องของแฟชั่น แต่ไม่ดูความเหมาะสม ไม่มองต่อไปว่าการแต่งแบบนั้นจะก่อให้เกิดอะไรตามมา เสื้อที่เปิดให้เห็นเนินอกมากเกินไป เสื้อที่เปิดสะดือ กางเกงที่รัดมากเกินไป เน้นส่วนสัดชัดเจนเกินไป เอวต่ำเกินไป เวลานั่งแล้วคนเห็นในสิ่งที่ไม่อยากจะเห็น ดูแล้วมันอุจาดมากกว่าจะเกิดอารมณ์เพศ จากการแต่งตัวก็ไปถึงเรื่องข้าวของเครื่องใช้ ทั้งกระเป๋า เข็มขัด รองเท้า หมวก นาฬิกา โทรศัพท์มือถือ หลายคนใช้เกินกว่ากำลังความสามารถของตนเองหรือของครอบครัว เห่อตามคนอื่นโดยไม่ดูฐานะของตนเอง ใช้เงินเกินตัว ใช้สินค้ายี่ห้อดังที่มีราคาเกินกว่าฐานะของตน ทำตัวตามแฟชั่น กลัวว่าจะเชย แต่ไม่กลัวที่จะจนหรือเป็นหนี้ ความอยากได้สิ่งเหล่านี้ถ้าพ่อแม่มีเงินและให้ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ที่พ่อแม่ไม่อาจจะให้ได้ แต่ก็ยังอยากจะได้ ทำให้ตัดสินใจทำในสิ่งที่ผิด ที่ทำกันมากในยามนี้ก็คือการขายตัว ที่เกิดขึ้นทั้งหญิงทั้งชาย เกิดขึ้นทั้งที่เป็นนักเรียนนักศึกษาและทำงานแล้ว เกิดขึ้นทั้งในกลุ่มที่ไม่มีจะกิน และพวกที่มีจะกิน แต่ใช้เงินซื้อเข้าของยี่ห้อดังราคาแพงที่เกินตัว เรื่องเที่ยวก็เป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วง บางคนเที่ยวเกือบทุกคืน บางคนอายุไม่ถึงก็เที่ยว บางคนไม่ได้ไปเที่ยวเฉยๆ แต่ไปทำสิ่งที่ไม่ควรทำในสถานที่เที่ยว เช่น เสพยา มั่วเรื่องเพศ เข้าไปแล้วไม่ยอมกลับบ้านมือเปล่า ต้องหิ้วกลับบ้านให้ได้ ไม่ต้องการรักแท้ ต้องการเพียงแต่คู่นอนชั่วคราว โดยไม่คิดถึงพ่อแม่ ไม่คิดถึงค่านิยมที่ดีงามของสังคม ไม่คิดถึงผลร้ายที่จะตามมา ไม่ห่วงเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ บางคนก็อวดศักดาว่าข้านี่เก่งดื่มเหล้าดื่มเบียร์เท่าไรก็ไม่เมา ในที่สุดก็กลายเป็นคนที่เมาแล้วขับสร้างปัญหาให้คนอื่น ทำลายชีวิตทรัพย์สินของคนอื่น ทำให้เกิดแม่หม้าย ลูกกำพร้า และคนพิการ เรื่องที่น่าเป็นห่วงรุนแรงที่สุดดูจะเป็นเรื่องเพศ ค่านิยมสมัยใหม่คือเรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ มนุษย์มีความต้องการทางเพศ และการตอบสนองความต้องการทางเพศก็เป็นเรื่องธรรมชาติ ไม่รู้จักคำว่ากาละและเทศะ ไม่รู้จักคำว่าขนบธรรมเนียมประเพณี ไม่เคยคิดว่าทำไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ไม่เคยคิดถึงความรู้สึกของพ่อแม่ รู้แต่ว่าตนเองมีความต้องการ และเรือนร่างก็เป็นของตน ดังนั้นจะทำอะไรกับเรือนร่างของตนอย่างไรก็ได้คนอื่นไม่เกี่ยว อายุของการมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกลดต่ำลงเรื่อยๆ การมีเพศสัมพันธ์กับหลายๆ คนในช่วงเวลาเดียวกันกลายเป็นเรื่องที่ไม่แปลก หลายคนยอมรับได้ โดยมีการบัญญัติศัพท์คำว่า "กิ๊ก" มาใช้แทนคำว่าชู้ กิ๊กไม่ใช่เพื่อน ดังนั้นจึงทำอะไรได้มากกว่าเพื่อน เช่น การมีเพศสัมพันธ์ กิ๊กไม่ใช่แฟนดังนั้นจะมีเพศสัมพันธ์กับคนที่เป็นกิ๊กหลายคนได้ ไม่ถือว่าเป็นการนอกใจ เพราะกิ๊กไม่ใช่แฟนที่จะต้องซื่อสัตย์ต่อกัน มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมวัยรุ่นของเราจึงได้หมกมุ่นเรื่องเพศขนาดนี้ ผู้ใหญ่เป็นตัวอย่างให้เห็น สร้างค่านิยมเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไร ผู้ใหญ่ที่เป็นผู้ประกอบการมีการทำอะไรบ้างที่จูงใจพวกเขาให้เกิดความต้องการทางด้านนี้ เราขายเหล้าให้พวกเขามากไปหรือเปล่า เราขายยาเสพติดให้พวกเขาโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรมหรือเปล่า เราสร้างหนังที่มีตัวอย่างฉากรักพร่ำเพรื่อเกินความจำเป็นหรือเปล่า เราสร้างละครที่มีฉากที่กระตุ้นอารมณ์เพศมากไปหรือเปล่า ดารา นักร้อง คนดังของบ้านเรา (บางคน) เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีในเรื่องนี้หรือเปล่า เรามีการ์ตูนที่ยั่วอารมณ์เพศมากเกินไปหรือเปล่า ผู้ใหญ่พูดให้เขาฟังบ่อยๆ ว่าเรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติที่ไม่ควรสกัดกั้นจนก่อให้เกิดความเข้าใจผิดอะไรบางอย่างในวัยรุ่นหรือเปล่า เราทำให้เขาเข้าใจได้หรือเปล่าว่าแม้เรื่องธรรมชาติก็มีกฎกติกา มารยาท วัฒนธรรม บรรทัดฐานของความเหมาะสมในการจะทำสิ่งที่เราเรียกว่าธรรมชาติ การขับถ่ายก็เป็นเรื่องธรรมชาติ เราก็ยังมีกฎกติกาว่าต้องกระทำที่ไหน ต้องทำเป็นที่เป็นทาง ไม่ใช่ว่าอยากจะทำที่ไหน เมื่อใดก็ได้ การมีเพศสัมพันธ์เป็นเรื่องธรรมชาติ แต่มีกฎกติกามารยาทที่เป็นบรรทัดฐานของพฤติกรรมทางเพศที่เราต้องให้ความสนใจ และประพฤติอยู่ในกรอบประเพณี เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยในสังคม เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาสังคมที่นับวันจะรุนแรงมากยิ่งขึ้น
ข่มขืนแล้วฆ่า ตีตัวออกห่างต้องฆ่า แย่งแฟนต้องฆ่า ไม่ยอมเป็นแฟนต้องฆ่า จับได้ว่ามีชู้ต้องฆ่า อยากมีแฟนใหม่คนเก่าไม่ยอมเลิกต้องฆ่า ผิดหวังความรักฆ่าตัวตาย ฯลฯ เรื่องของความรุนแรงเหล่านี้มีให้เห็นในสื่อมวลชนอยู่ตลอดเวลา แทบจะไม่เว้นในแต่ละวัน ทำไมเยาวชนของเราในยามนี้จึงรักรุนแรง ผิดหวังรุนแรง จัดการกับความผิดหวังในทางที่รุนแรง เกิดอะไรขึ้นในสมองของเขา เกิดอะไรขึ้นในจิตใจของเขา มีตัวอย่างอะไรให้เขาเห็น มีเรื่องราวอะไรในสื่อให้เขาได้ดูได้ฟัง มีคนดังคนไหนที่ทำตนหมกมุ่นเรื่องเพศ และรุนแรงเมื่อผิดหวังให้เขาเห็นเป็นตัวอย่าง
เวลาต่อว่าสื่อก็มักจะมีคำถามว่าเพียงฉากรัก ฉากบนเตียง 2-3 นาทีเพียงไม่กี่ฉากจะมีอิทธิพลรุนแรงอะไรขนาดนั้น จริงอยู่แต่ละคนละเรื่อง มิวสิกวิดีโอแต่ละเพลง หนังแต่ละเรื่อง แต่ละตอน อาจจะมีเรื่องพวกนี้ไม่มาก แต่หลายเรื่อง หลายข่าว หลายสื่อ หลายรูปแบบการนำเสนอเมื่อเกิดขึ้นบ่อยๆ ดูจนชินตา สิ่งที่เคยผิดก็จะกลายเป็นของธรรมดา สิ่งที่คิดว่าไม่เหมาะไม่ควรก็จะกลายเป็นบรรทัดฐานใหม่ที่ยอมรับได้ ถึงเวลานั้นก็จะมีพฤติกรรมหมกมุ่นเรื่องเพศ และรุนแรงเมื่อผิดหวังเรื่องเพศอย่างที่เห็นๆ กันอยู่ รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาฯ รัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรม รัฐมนตรีกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ คิดจะหาโครงการที่ทำงานร่วมกันในเชิงบูรณาการเพื่อแก้ไขปัญหาเรื่องนี้แล้วหรือยัง หรือคิดว่าเรื่องนี้ยังไม่มีความสำคัญเท่ากับการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ
ที่มา : http://www.gotoknow.org/posts/203528
